- این موضوع 0 پاسخ، 1 کاربر را دارد و آخرین بار در 2 سال، 10 ماه پیش بدست
به‌روزرسانی شده است.
-
نوشته‌ها
-
-
رستن ازمکر انسان!
مرد بادت مرگ ! اگر آیی شبی؛
کام گیرم در برت ، لب بر لبی !حسرتا، شاها ! که طرحی نو زنی !
شیوه ی آدم، ز بن ، برهم زنی !کاش جای این،، من زیبای زشت !
خاک بود و پاره ی دیوار و خشت !بو که پروین و ثریا بودمی !
بوی خوب و خواب گلها بودمی !
می شدم تاریک در ژرفای شب !
تای پرواز شهاب، همتای شب !!ارغوان باشی پر از گلبرگ ناز !
بی ریا بنشسته ، در کنه نماز !وه که می بودم هزاران کهکشان !
جذب، در شب ،، پر زنور و بی نشان !آرزو دارم چمن زارت شوم !!
آنچنان محو تماشایت شوم !بوکه، برف هر زمستان می شدم !
بوی باران بهاران می شدم !کاش بودم تار دست آسمان !!
گوشه ای می خواندم از نامردمان !شرمم از هرنقش وکیش نابکار !!
نیک آیینی ندیده روزگار !بس زنامردی شنیده گوش ما !
کوه دردی مانده بر آغوش ما !زیستن، این سان، فنا یا زندگی ست؟!
رستن از انسان بد، وارستگی ست.
شماره ثبت کتاب مار در شاهرگ باور شهر ark:/13960/t55f91v45 قابل دانلود در لینک زیر
-
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.