غزل هیچ

[طاها ملکی مشارکت کننده]

از هوا و هوس خود قفسی ساخته ام
گل بی خارم و با خار و خسی ساخته ام

غم بی هم نفسی از نفس انداخت مرا
از خودم بهر خودم هم نفسی ساخته ام

آه… آغاز سرازیری اشک است ز چشم
بهر این قافله بانگ جرسی ساخته ام

هیچ بودم… و همان هیچ که بودم هستم
فکر می کردم از این هیچ کسی ساخته ام

از من خویش ندیدم به جز آئین هوس
با چنین جامه ی بی رنگ بسی ساخته ام

دور می بینمت ای دوست ولی نزدیکی
چون که از آینه ی دل عدسی ساخته ام

طاها ملکی

[AMIRHOSSEINNOROUZI مشارکت کننده]

درود برشما..شعرزیبایی بود

[Andalib مشارکت کننده]

سلام و درود – احسنت

[vafa مشارکت کننده]

درود خیلی زیبا

[مدیر انجمن مدیر]

درود طاهای عزیز
غزل زیبایی بود ..قافیه سختی انتخاب کردی ولی خوب از پسش بر اومدی.. محتوا و ساختار خوبی داه این غزل …و تصاویر عاطفی و تخیل باید بیشتر کنی تو کارت ..
موفق باشی

[hossein basir مشارکت کننده]

احسنت،بسیار زیبا
مانا باشید

[نویسنده]

نوشته‌ها