- این موضوع 3 پاسخ، 3 کاربر را دارد و آخرین بار در 5 سال، 12 ماه پیش بدست به‌روزرسانی شده است.
-
نوشته‌ها
-
-
من غروبی تلخم
بعد هجران از عشق
من شکستم آرامچشم ها را بستم
مُهر و مومی بر دل
درحصارش محبوس
آن رها گشته یاغی
آن دل سر به هوا گشته مجنونآسمانی ابریست
این هوا چتر میخواهد و بس
زیر باران رفتن هوس یار به دل میخواندباز کردم چتر را
زیر باران رفتم
بی هیاهو ،لرزانبعد هجران از عشق
من شکستم آرام
در سکوتی سنگین
nasim.roz -
بسیار بسیار زیبا و عالی ست.خوش قلم هستید.
-
سپاس از لطف شما
-
-
با درود
ممنون از اشتراک این شعر
فقط در قالب نظر شخصی چند نکته ای رو یاد اور میشماولا در این بند (آن رها گشته یاغی
آن دل سر به هوا گشته مجنون)کمبود فعل بسیار به چشم میخوره و اگر قصد حذف به قرینه ی لفظی رو دارید باید حداقل یکبار از فعل استفاده کنید
ثانیا سعی کنید بیشتر از آرایه های ادبی بهره ببرید زیرا شعر نو به فراورانی بهره وری از آرایه ها مشهوره
ثالثا سعی کنید کمی بیشتر زبان شعر را نو کنید زیرا تعابیری که بکار بردید بسیار تکراری و شنیده شده هستندمسائلی رو که عنوان کردم به پای خرده نظرات شخصی من بگذارید وگرنه مشخص است دستی بر آتش دارید
مانا باشید.
-
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.