چقدر سخته در جامعه ی ایران, که درک و شعور عموم مردم منحصر به آگاهی های محدود خودشون میشه , بخوای از صلح و دوستی وَ محبت صحبت کنی…..در جامعه ای که سطح مطالعه پایین باشه پذیرش فرهنگ صلح اتفاق نمی افته…..جامعه ای پیشرفت میکنه که بین زن و مرد توازن و اعتدال برقرار شده باشه……اما در ایران نه تنها سیاست گذاری های حاکم بر کشور حاضر به پذیرش این مسئله مهم و حیاتی نیست بلکه عموم زنان هنوز در عمل به حفظ و صیانت از حقوق خودشان تردید دارند.
……..
مثال های زیادی دارم که تنها به ذکر یک نمونه بسنده میکنم،من در یک شبکه ی اجتماعی به نام هم میهن عضو هستم و در بخش سوال و جواب این شبکه مطلب ((زیر)) را ارسال کردم:
.
.
***فردا ۴ آذر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان***
.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بهترین شما کسى است که براى خانواده اش بهتر باشد ، و من ، بهترینِ شما براى خانواده ام هستم . زنان را کسى گرامى نمى دارد ، مگر انسانِ بزرگوار ، و کسى به آنان اهانت نمى کند ، مگر انسان پَست.
.
.
.
خوب خانم ها بگید از سختی های زن بودن بگید از رفتارهای غیر دوستانه و خشن دور و اطرافیانتون بگید از ناملایمت ها و شکست های عاطفی صحبت کنید , درد و دل کنید , شاید قدرت شعور و درک کسانی که شما را نمیفهمن کمی بهتر بشه,حرف بزنید
.
.
*****لطفا به پاسخ برخی خانم ها دقت فرمایید:
.
αяzυ – : اسم اینا رو فقط میتونم بزارم لیسیدَن !:|
.
รձгձ Eȶɨ : حرفمو آرزو زد از اون موقع که اینو گذاشتی دارم با خودم کلنجار میرم که بگم؟!نگم؟!بعدگفتم ولش نگم که بالاخره ارزو گفت
.
ᴅɪᴍ – : یو آر اِ لیسر/:
.
…………………………………………
شما چه فکر میکنید؟ باید چه کرد؟