بهاریه

[محمد جوکار مشارکت کننده]

نفس باد صبا ، رایحه می افشاند
نسترن ، غمزه کنان ، آینه می گرداند

آناهیتا ، به فرمان اهورامزدا
عشق می ورزد و میخندد و میخنداند

یک قدم مانده به برگشت پرستوی امید
عشق را در وسط معرکه می رقصاند

نو بهار امده با خنده ی فواره ی عشق
غنچه با لهجه ی احساس ، غزل می خواند

دامن باغ ، پر از لاله و سنبل شده است
حافظ از رایحه ی عشق ، سخن می راند

“مژده ای دل که مسیحا نفسی ” آمده و
به گل افشانی نوروز ، فرا می خواند

در صف آرایی گلهای شقایق ، ساقی
باده میریزد و با قهقهه می نوشاند

در هیاهوی بهار و غزل “یاس خیال”
پشت این پنجره غوغاست ، خدا میداند

لاله بیدار شد از شور اهورایی عشق
فرش راه گل سرخ آینه می تاباند

محمد جوکار ” یاس خیال ” اسفندماه ۱۳۹۵

[نویسنده]

نوشته‌ها