دردِ عشق

[امیرمحمد فتحی مشارکت کننده]

در هیاهوی غمت آرام بودن مشکل است
آه! دردِ عشق را پنهان نمودن مشکل است

با منِ دردآشنا جز درد همرازی نبود
چون کلامِ عشق با بیگانه گفتن مشکل است

طائری افسرده بودم دور از دار و دیار
این چنین بی‌یاورانه کوچ کردن مشکل است

از خطرها بی‌خبر بودم و چشمت در کمین
دستِ خالی روبرو گشتن به رهزن مشکل است

وادیِ صعب‌العبورِ عشق بودم پیشِ رو
بر مغیلان پا برهنه راه رفتن مشکل است

چون بخندی لؤلؤِ غلطان نمایان می‌کنی
این چنین درِّ گران را صید کردن مشکل است

با شکرخنده دلم خون می‌کنی و کام زهر
خنده را با قلبِ پر غم وصف کردن مشکل است

تیرِ طعنه میزنی بر قلبِ افتاده به خاک
با لبِ نوشین چنین پُر تلخ گفتن مشکل است

ماهِ رویت پرتو افشان در میانِ شامِ زلف
میغِ معجر را مه‌ات مستور کردن مشکل است

پند و اندرزم دهند عاقل‌نمایانِ زمان
چون منی دیوانه را عاقل نمودن مشکل است

[admin مدیرکل]

سلام جناب فتحی عزیز
در نوع خود شعر پر محتوا و تاثیر گذاری سروده اید.
مصرع پنجم هم برای استفاده از کلمه “طائر” و هم به دلیل سکته وزنی برای بنده ثقیل بود.
میشه از کلمات ساده تر مثل “سهره” به جای طائر استفاده کرد.
پر حرفی بنده رو ببخشید
همیشه شاعر بمانید.

[sepandar مشارکت کننده]

مضمون و‌مفهوم خوبی رو شروع کردین اما متاسفانه شعر بی قافیه ست.

[hoseynzarei مشارکت کننده]

سلام آقای فتحی گرامی با ادمین گرامی موافقم و شعر شما رو از نظر مضمون، قابل می دونم.اما با سپندار گرامی نیز تا حدودی موافقم.البته شعر شما قافیه دارد اما قوافی مدام تکرار می شوندو این ایراد محسوب می شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها