دیر وقتی ست

[yadha مشارکت کننده]

دیر وقتی ست
که پشت پنجره من
غم سر می کشد
و ایام خوش رژه میرود در افکارم
شادی رخت بر بسته و مسافر است
و سکوت همچنان جریان دارد
قاب پنجره دری به روی رهای ست
اما من در بند خاطرات اسیرم
نمیدانم چندین ماه گذشته ست
که غبار فراموشی نشسته بر خاطرات تو
دو چشمانم کاسه های از خون
دیدگانی که فقط اسم دیده رو به یدک می کشند
دیر وقتی ست که دیگر چیزی نمی بینند
تنها محو تصویری از پنجره و بس

فرهاد جوان

[نویسنده]

نوشته‌ها