زلف یار

[azareyangm مشارکت کننده]

در پیچ وخـَم کوجه ی پن بست نشستم

من مست تو بودم و در آیینه شکستم،

شب تا به سحر نام تو شد ورد زبانم

در حسرت روی ،تو به میخانه نشستم

امشب تو مرا وعده ای از جام لبت ده

تا بوسه زنم مست شوم باده پرستم

کی مژده دهی یار که هجران به سر آید

تا دُف بزنم پیش تو رندانه برقصم
صدیقه جـُر، ساحل تنها

[نویسنده]

نوشته‌ها