شمیم مهربانی

[جلالی نژاد ابراهیم مشارکت کننده]

بنام خدا
(شمیم مهربانی)
درختان و ردای پرنیانی!…
خوشا آن که شمیم ِ مهربانی،
چو پیچَد همرهِ عطرِ شکوفه،
به اوجِ  آسمانِ همزبانی !…
(بمناسبت شکوفائی بهار نارنج)
و…
آمد بهاری در بهاران بار دیگر،
آمد دوباره موسم گل های نارنج،
عطر شکوفه در بهار و عطر نارنج،
بار دگر رقص شکوفه بر درختان،
بر قامت سبز درخت شاد نارنج،
پوشیده تن پوش سپیدی از شکوفان،
دامانشان پربار از  بار شکوفه،
پیچیده در هر کوی و برزن،
باغ و بستان،
عطر دل انگیز گلِ بهار نارنج،
سرشار بوی آن فضا اینک معطر،
از سِحر و جادوی شمیمِ این شکوفه،
وَز اعجاز عطر و طعم آن  به هر جا،
سرمست می گردد،
در این موسم ، هر انسان!…
(نژاد – فروردین ۱۴۰۳)

[نویسنده]

نوشته‌ها