- این موضوع 19 پاسخ، 10 کاربر را دارد و آخرین بار در 2 ماه، 4 هفته پیش بدست به‌روزرسانی شده است.
-
نوشته‌ها
-
-
یکی از رایج ترین مسابقات و بازی های شعری، مشاعره با کلمه های انتخابی است.
میگویند روزی ملک الشعرای بهار شاعر معروف در مجلسی نشسته بود و حضار برای آزمایش طبع وی چهار کلمه را انتخاب کردند تا وی آنها را در یک رباعی بیاورد.
کلمات انتخاب شده عبارت بودند از: خروس و انگور و درفش و سنگ
ملک الشعرای بهار گفت:
برخاست خروس صبح برخیز ای دوست
خون دل انگور فکن در رگ و پوســت
عشق من و تو صحبت مشت است و درفش
جور دل تو صحبت سنگ است و سبوست
جوانی خام که در مجلس حاضر بود گفت : این کلمات با تبانی قبلی انتخاب شده اند . اگر راست میگوئید ، من چهار کلمه انتخاب میکنم و شما آنها را در یک رباعی بیاورید.
سپس این چهار کلمه را انتخاب نمود: آئینه و اره و کفش و غوره
بدیهیست آوردن این کلمات دور از ذهن در یک رباعی کار ساده ای نبود ، لیکن ملک الشعرا شعر را اینگونه گفت :
چون آینه نور خیز گشــــتی احسنت
چون اره به خلق تیز گشتی احسنت
در کفش ادیبان جهـــان کـــردی پای
غوره نشده مویز گشتــی احسنــتاگر شما هم دوست دارید می توانید در پایین همین پست ذوق شعری خود را امتحان کنید. جهت شرکت در این مشاعره با سه کلمه ای که نفر قبل انتخاب کرده یک یا حداکثر ۲ بیت شعر بگویید. سپس شما نیز سه کلمه برای نفر بعد در نظر بگیرید.
کلمات در نظر گرفته شده برای اولین شعر:
۱٫ آب
۲٫ خواب
۳٫ مهتاب -
سلام . با اجازتون اولین چراغ و روشن میکنم:
زلف تو باز هم ز دلم تاب می برد
روی تو رونق شب مهتاب می برد
می گریم از فراق تو زیرا که گفته اند:
آن را که خواب می بردش ، آب می برد -
با سه کلمه
شمیم
خیابان
آرام
ادامه دهید -
آرام می گذرد از خیابان سایه ی کیست؟
شمیم خاک باران خورده می دهد در بادبرگ
حیاط
لبریز -
سلام مرسی لیوزای گرامی
حیاط خلوت ذهنم
لبریز از برگ برگ دفتر خاطرات توست
که یا سوخته اند
یاپاره پاره
زیر دست و پا افتاده انداز برگ برگ خاطراتت می شود لبریز
حوض حیاط خانه ای در کوچه ی بن بستتجمع
کلافه
مژگان -
سلام قابلی نداشت
از تجمع خواب ها کلافه ام اما
همیشه خواب اولین پاسخ تکراریست
وقتی مژگان خسته ات تو را نیازارد
یعنی که مرگ بهترین علت بیداریستکجا
درون
صدا -
کجا صدا کنمت وقتی از درون پوچم
ولی تو از رگ گردن به من قریب تریتمنا
زمستان
بازی -
تا کی نشسته ای که بهار سر برسد
از کوچه هایی که عابرش جز زمستان نیست
امسال بهار بازی دیگری دارد
التماس به برد تمنای بیجاییستمرز
قطار
تنها -
جا مانده بود روی ریل، مسافر و یک قطار
از روی مرز مرگ و زندگی او عبور کرد
دستی تکان نداد پنجره و زود بسته شد
تنها مسیر نور را هم یک پرده کور کردسخن
شرم
سکوت -
هرگز سکوت مبهم تو را ندیده بودم من
ولی آن روز از شرم حتی سخن نمی گفتیعادت
ممکن
نزدیک -
تو به شب نه ستاره‌ای نه ماهی و نه مهتاب
تو شبیهه به خوابی به درون یک رویا
گرچه زندگی به روی اب است
توی قایقی به روی دریا
تو بخند کمی برایم
توی خواب بکن صدایم
-
نزدیک بود که تیر نگاهت به جان فتد
عادت نداشتم که نزدیک تر شوم
ممکن نبود برای من خسته دل هنوز
پروانه نیستم که پروانه تر شوم.برگ
دل
کوه -
تو کوه بودی و من برگی که از درخت افتاد
تو استوار ماندی، من کسی که زیر پا مانده
دلواپس روز های بعد از خودم نخواهم بود
چرا که ریشه ام درون خاک تو به جا ماندهساده
تلاش
اتفاق -
چه ساده بی نشان با تو بگفتم
بلند و بی صدا زان اتفاق را
تلاشم کنج خانه در سیاهی
نبود اما دلیل زان اتفاق را
همان گه که دلم را بی اراده
به سوی قلب تو دادم پروازنماز
خدا
صلوات -
رو به قبله ی کدام خدا نماز میخواندم
وقتی که پشت نگاه های تو کعبه پنهان بود
من از سلام و سجده و صلوات چه میدانم
که کفر برای من همیشه بهتر از ایمان بودپرنده
نفس
پرواز -
رو به قبله سجده / بر چشم اشک / بر لب خنده/ هوای دل بارانی/ فکر زیر پا مانده/ کفر نمی گویم/ بی صدا سلام بر خدا/ بی ادعا قلبم چون دریا/ باید برخاست/ باید با سلامی سجده کرد/ باید با آرامی اراده کرد/ کفر نمی گویم/ رو به قبله سجده/ بر چشم اشک/ بر لب خنده/ در فکر نگاه خدا/ باید برخاست بی ادعا/فکر زیر پا مانده/ شاعر شعر نو خوانده/ و من گم کرده راه/ مرا دریاب. تقویم- کوچه – یک رنگی
-
-
در پس بن بست دل راهی ندید
چشم از الطاف آدم ها برید
بود در دل آرزوی روشنی
فصل باران شد دگر نوری ندید . -
بستری از بود و نبود
هرچه بود
چراغ زندگی بود
در هر دم یاد خدا
در دلم نشان بندگی بود
تو در چه اندیشه ای
بی غرضی افتخار ابدی بود.
مسعود فلاحت منش -
درمسلخ عشق بی هوا رقصیدن
آزاد ورها به عاشقی خندیدن
از دور رسیده نغمه ی آزادی
بر قله ی عشق پرچم حق، دیدن
-
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.